Киһи олоҕо... баара-суоҕа икки тыл уонна суолтата эчи да элбэҕин. Киһи олоҕо... бу икки тылы иһиттин да бэйэн тус олоххун саныы түһэҕин. Олоххор тугу ситиспиккин, туораабыккын, сүтэрбиккин барытын саныыгын. Киһи олоҕо... ардыгар кылгас буолар бу орто дойдуга. Биһиги билбэппит, дьылҕабыт олохпут суолун аартыктарыгар тугу-тугу бэлэмнээбитин, хайдах түгэннэри анаабытын. Киһи олоҕо кыраттан да быстар, тостор, уларыйар. Ама ким билиэй Улуу Таҥара туох диэн дьүүллүүрүн? Ким таайбыт үһү сарсыҥҥы күҥҥэ туох алдьархайа күүтэрин? Атыттар этиэхтэрэ дьылҕатын суола оннук диэн... Бириэмэ тохтообоххо баран иһэр, ардыгар туора ааһар. Бу сылдьан киһи быһа хаһыытыы түһүөн баҕарар: «Бириэмэ күүтүүй, аһыныый, күүтэ түһүүй!». Аттыгар чуумпу эрэ иһиллэр... бу да буолуо бириэмэ эппиэтэ, хоруйа.
Киһи олоҕо... элбэҕи көрдөрөр. Хараҥа да сырдык да буоллун, олох ону араарбат. Туох баарынан киһини бу сиргэ олорорго үөрэтэр. Баҕар муҥнаныан, сору-эрэйи көрүөн, хара дьайыыттан хараастыан, мунуоҥ, элбэхтэ да алҕаһыан. Эбэтэр толору дьоллонуон, дуоһуйа сынньаныан, сүрэҕин истиҥ иэйииннэн сылыйыа, олоҕун күлүмүрдүө, көнүө. Араас буолуо бу олоххор, онон эрдэттэн бэлэм буолуохха наада.
Киһи олоҕо... эчи да кэрэтин, күндүтүн, сырдыгын. Кырачаан сүрэхтэн саҕалаан үрдүк ситиһиилээх, дьоллоох олоххо тиийэр. Күлүмнүүр күн сырдыгынан сыдьаайар, сибиэһэй салгынынан тыынан, сылаас тыал үрэн ааһара, чуумпу киэһэ аргыый-аҕайтык устара...ама бу сир-дойду истиҥ сыһыана киһи олоҕун киэргэппэт дуо? Бу күн анныгар дьолу, тапталы, итэҕэли, эрэли булар ыарахан буолбатах. Хас биирдии киһи ис сүрэҕэр бу баар. Сүрэх сипсийэрин иһит... оччоҕуна барыта баар буолуо. Бу сиртэн үтүөтүн эрэ көрө сатаа, оччоҕуна хараҥа аччыа... киһи олоҕо... эн олоҕун. Эн бэйэн билэҕин, бу олоххор тугу оҥороргун, тутаргын. Онон толкуйдан, оҥоһун, бэлэм буол барытыгар... сыаналаа, харыстаа, ытыктаа киһи олоҕун.
Киһи ардыгар түһэр курус, быстах санааҕа. Киһи хас улааттаҕын аайы, бэйэтигэр элбэх ыйытыыны туруорунар. «Туох? Хайдах? Хаһан? Ханна?» бу ыйытыылар барыбытын тулалыыллар. Онно эппиэт булаары, онно-манна көрдүүбүт. «Туох туһугар олоро5унуй?» ыйыппытын да хаһан эмит бу курдук ыйытыыны бэйэҕэр? Аттыгар чугас дьонун бааллар, баар-суох до5отторун эйигин тулалыыллар, күн мичээрдиир, сылаас тыал ибиирэр. Онтон эн курус санааҕа ыллараҕын. Бэйэн-бэйэҕин эрэйдиигин, сордоохпун дэнэҕин. Тулаҕын көрүн, үөрүү-көтүү эйигин бу сиргэ тулалыыр. «Көстүбэт дии» диэн этиэҥ, ол аата бэйэн хараҕын мөлтөх, эбэтэр үтүөнү көрүөххүн . Барыта суолталаах, барыта күндү уонна кэрэ бу орто дойдуга. Ону булан өйдөөн көрүөххэ эрэ наада. Көрдөө бэйэҕэр сырдыгы уонна ол сырдыгынан суолгун сырдат. Оччотугар дьол тосхойуо, үөрүү-көтүү аргыстаах буолуон. Бэйэҕэр ис санааҕар сытар кистэлэҥ, туох-баар эппиэккин ис санаа5ыттан бул. Сыалгын-соруккун таай, дьоллоохтук олоруоҥ.
Дьоллоох буолун